ای آن که رفاقت ره و رسم از تو بیاموخت
شبی باز هم یادم آمد ز یار که صبر از کفم برد و از دل قرار همان که شهادت بُدی روزیش محبت بُدی رمز بهروزیش حبیبِم که بُد رزق و روزیطلب خرامان …
یادِ ایّام در شب قدر
شبی یادم افتاد از آن نازنین که بربودی از من همه عقل و دین همان نازنینی که خُلقش «حَسَن» و مهرش نشسته است بر جان و تن همانی که با یاد و …