توسط: 
بدون شك مهم‌ترين عامل خلق انديشه‌هاي كليشه‌اي در مورد اعراب و مسلمانان در تاريخ معاصر، جنبش صهيونيسم و نزاع اعراب و اسراييل بوده است. از عجايب است كه صهيونيسم كه به عنوان يك جنبش اجتماعي با رهبري يهوديان سكولار آغاز شد، امروزه به صورت عنصر شاخص هويت ديني يهود درآمده است. از نقطه نظر تاريخي، صهيونيسم يك جنبش ناسيوناليستي اروپاست همراه با ساز و برگ استعمار. نخستين نظريه پرداز ناسيوناليسم، يهودي جامعه شناسي بود به نام موسي هس (Moses Hess) (متوفاي 1875)، از همكاران نزديك كارل ماركس. نخستين جنبش صهيونيستي به رهبري تئودور هرزل (Theoder Herzel) (متوفاي 1905) هويتي ملي را براي يهوديان صورت‌بندي مي‌كرد كه متمركز بود بر بازگشت يهوديان به سرزمين‌هاي آبا و اجدادي اطراف اورشليم. بلافاصله پس از جنگ جهاني اول، پس از آن كه بخش‌هايي از امپراطوري سابق عثماني به تصرف بريتانيا در‌آمد، مهاجرت‌هاي پرشمار يهوديان از اروپا و روسيه به فلسطين آغاز گشت. نحوه‌ي استقرار يهوديان در فلسطين اشعال شده توسط بريتانيا، از حيث ميزان و زمينه سازي فكري، با مستعمره كردن الجزاير توسط فرانسه قابل قياس است.
ارعاب و دهشت ناشي از هولوكاست، جنبش صهيونيسم را اجتناب ناپذير جلوه داد و عقب نشيني بريتانيا از مستعمرات خود منجر به استقلال اسراييل در سال 1947، بروز اولين جنگ از جنگ‌هاي متعدد اسراييل با كشورهاي عرب هم‌جوار و پيدايش خيل عظيمي از آوارگان فلسطيني شد. مسيحيت پروتستان انجيلي (evangelic) شديداً بر رويكردهاي آمريكا نسبت به دولت اسراييل تأثير گذاشته است و گروه‌هاي يهودي آمريكايي طرفدار اسراييل به تشديد اين رويكردها كمك كرده‌اند. بسياري از آمريكاييان بين يهوديان مذكور در كتاب مقدس و دولت جديد اسراييل تفاوت چنداني نمي‌گذارند. در پيش‌گويي‌هاي معاصر در باب آخرالزمان كه بر كتاب دانيال و كتاب مكاشفات [از كتاب مقدس] مبتني‌اند، از جمله در كتاب پر فروش هال ليندسي (Hall Lindsay) تحت عنوان مرحوم بزرگ سياره‌ي زمين (The Late Great Planet Earth)، اسراييل به نحو برجسته‌اي نمايان است. اين تفسيرهاي اخير از پيش‌گويي‌هاي كتاب مقدس غالباً شامل پيش‌گويي نابودي آثار تاريخي مسلمانان در اورشليم به منظور تجديد بناي معبد سليمان، ظهور مسيحا (Massiah) و وقايع آخرالزمان مي‌باشد. مقامات اسراييلي، كه آنها نيز بر نمادگرايي بني اسراييل و يهوديان باستان تأكيد مي‌ورزند، مناسب ديده‌اند كه ديدگاه مسيحي ياد شده را تشويق و ترغيب نمايند، هر چند كه در اين سناريوهاي پيش‌گويانه در باب آخرالزمان، افول يهوديت نيز پيش بيني شده است. عموم مسيحيان آمريكايي نيز خواه ناخواه، از دولت اسراييل عليه فلسطينيان حمايت مي‌كنند، هر چند كه اقليت مهمي از فلسطينيان مسيحي هستند.
از سال 1967، اسرائیل کرانه غربی و نوار غزه را اشغال نموده و این سرزمینهای فلسطینی را با ساز و کاری که از استعمار بریتانیا به ارث برده، اداره کرده است. سرزمینهای اشغالی عملا تنها جایی هستند که هنوز قوانین سرکوبگرانه استعمار بریتانیا در آنها جاری است از قبیل: اجازه مصادره زمین، مجازاتهای سنگین و دسته جمعی، تخریب خانه های افراد مظنون، لغو پروانه ساختمانی و امثال اینها. مقاومت فلسطین در برابر اشغال اسرائیل شکل چپ گراترین سازمانهای سکولاری چون سازمان آزادی بخش فلسطین را به خود گرفت. اشتباه فاحشی است که این نزاع را دینی بخوانیم یا آن را ناشی از عقاید ریشه دار دینی به حساب آوریم. نزاع اعراب و یهودیان، جدالی است امروزی بر سر مالکیت زمین که از قرن بیستم شروع شده است. تنها در سالهای اخیر است که این نزاع شکل بنیادگرایی دینی را به خود گرفته است. عملیات خشونت آمیز خارق العاده ای که چریکهای فلسطینی در دهه های 1960 و 1970، انجام می دادند، به طور قطع در اذهان، از اعراب تصویری به عنوان تروریست ترسیم کرد. این فلسطینیان سکولار بودند، اعراب نیز در بین مسلمانان در اقلیتند. با این وجود، برای یک خواننده معمولی روزنامه های آمریکایی، سه واژه «عرب»، «مسلمان» و «تروریست»، تقریبا مترادف شده اند. عدم ارتباط و آشنایی با زندگی روزمره اعراب و مسلمانان واقعی، باعث شده است که بسیاری از افراد این تصویر خشن را به عنوان جایگزین اعراب و مسلمانان بپذیرند تا بدان حد که گویا یک جامعه می تواند به طور کامل از تروریستها متشکل باشد.
(برگرفته از فصل اول کتاب Following Muhammad”اقتدا به محمد(ص)” نوشته: کارل ارنست (Carl Ernst) ترجمه: قاسم کاکایی. این کتاب از سوی انتشارات هرمس زیر چاپ است).
