خصائص امام حسین(ع) از نگاه حضرت آیت الله نجابت
خدای را شاکرم که یک بار دیگر توفیق منبر رفتن برای حضرت اباعبداللّه الحسین(ع) را نصیبم کرد. آخرین منبرم ده سال قبل بود در حسینیۀ مهد شهیدان شیراز. داستان منبری شدنم را در کتاب گلبانگ سربلندی آوردهام. اول بار از سفر کربلا آمده بودم در آستانۀ محرم که حضرت حجّتالاسلاموالمسلمین حاج شیخ محمدتقی نجابت (حفظه اللّه تعالی) صدایم کردند برای منبر رفتن. با آنکه هیچ سابقۀ روضه خواندن نداشتم، اما منبر رفتم و روضهخوان شدم. از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۹، تقریباً ده سال هر ماه محرم به مدت ده شب در آن حسینیه منبر میرفتم. در بین این سالها یعنی در سال ۱۳۸۴ که به مدت یک سال برای فرصت مطالعاتی به دانشگاه کمبریج انگلستان رفتم نیز این سنت منبر رفتن، ترک نشد و محرم آن سال نیز در بین دانشجویان و مردم شیعۀ کمبریج منبر و عزاداری داشتم. اما از سال ۱۳۸۹ دیگر این توفیق از بنده سلب شد.
منبر رفتن برای امام حسین – علیهالسّلام – انسان را زنده میکند، به تعبیر روایت، خود، یک نوع احیا است حتی برای خود منبر رونده. امام صادق – علیهالسّلام – به فُضیل فرمودند: «تَجْلِسُونَ وَ تُحَدِّثُونَ؟ فقَالَ: نَعَمْ. فقَالَ: إِنَّ تِلْکَ الْمَجَالِسَ أُحِبُّهَا، فَأَحْیُوا أَمْرَنَا فَرَحِمَ اللّه مَنْ أَحْیَا أَمْرَنَا.» فرمودند: «آیا گرد هم مینشینید و با هم حدیث میکنید؟» عرض کرد: بله. حضرت فرمودند: «به درستی که من این مجالس را دوست دارم. پس زنده کنید امر ما را.» از ذیل این روایت که امام دربارۀ گریۀ بر امام حسین – علیهالسّلام – آن مطالب بلند را میفرمایند، پیداست که بالاترینِ این امر، همانا ذکر حضرت اباعبداللّه الحسین – علیهالسّلام – است که ذکر او هر مردهدلی چون این حقیر را زنده و احیا میکند. در این ده سال محرومیّت از منبر، فقدان و دلمردگی فراوانی را در خود حس میکردم. قرار بود که امسال به عنوان روحانی کاروان، عازم سفر حج شده تا بلکه آنجا احیا شوم؛ اما خطر ابتلا به ویروس کرونا در سطح جهانی منجر به تعطیلی حج شد و این توفیق نیز از بنده سلب شد. تا اینکه در ماه ذی الحجه، دو روز مانده به محرّم، بازهم حضرت حجّتالاسلاموالمسلمین حاج شیخ محمدتقی نجابت (حفظه اللّه تعالی) برایم پیغام فرستادند و خدمتشان رسیدم. بازهم دعوت به منبر رفتن بود! اما این بار مجازی و با جهتگیری علمیتر. فرمودند که «استخاره کردهایم و خوب آمده است که ده شب اول محرّم منبر بروی و حول فرمودههای حضرت استاد، مرحوم آیتاللّه نجابت -( رضواناللّه تعالی علیه – در کتاب کلمۀ طیبه، صحبت کنی.» هنوز در حجرۀ ایشان در حوزه بودم که خبر آمد که جناب استاد کریم محمود حقیقی دار فانی را ترک گفته و همنشین اولیای خویش و حضرت اباعبداللّه الحسین – علیهالسّلام – شده است. یاد شبهای محرم در حسینیۀ مهد شهیدان، به همراه مرحوم استاد محمودحقیقی زنده شد. بیتأمل پذیرفتم. کتاب کلمۀ طیبه یا رحمت واسعه، کتابی است که حضرت استاد، قبل از انقلاب، در پاسخ کسانی نگاشتند که نسبت به ثوابی که برای گریۀ بر امام حسین – علیهالسّلام – ذکر میشود شبهه و اعتراض داشتند. این کتاب حاوی روایات صحیحه همراه با توضیح و تبیین آنها بر مبنای مسائل علمی دقیق و بدیع است. خود حضرت استاد خلاصۀ این مطالب را در یک قصیده به نظم کشیدهاند که در اینجا آوردهایم. البته حضرت استاد به صورت پراکنده در ضمن درسها و سخنانشان گوشههایی از مقام و منزلت و خصوصیات حضرت اباعبداللّه الحسین – علیهالسّلام – بیان فرمودهاند که برخی از آنها از نوار پیاده شده و در چاپ جدید کتاب کلمۀ طیبه از سوی حوزه علمیّۀ شهید محمدحسین نجابت۸ منتشر شده است. خود بنده در مطالعۀ دوبارۀ این کتاب، مسائل بسیار علمی و بدیعی به دست آوردم که قبلاً در باب آنها دقت نکرده بودم. در هر جملۀ آن دنیایی از معنا و مطلب نهفته و میتوان گفت که مصداق فرمودۀ حافظ است که
بیا و حال اهل درد بشنو
به لفظ اندک و معنی بسیار
با الهام از این کتاب شریف، ده شب منبر داشتم:
خصائص امام حسین | شب اول محرم ۱۳۹۹
https://www.aparat.com/v/BE7u0
خصائص امام حسین | شب دوم محرم ۱۳۹۹ | حجت الاسلام دکتر کاکایی
https://www.aparat.com/v/rHKIq
خصائص امام حسین | جلسه سوم | حجت الاسلام دکتر کاکایی
https://www.aparat.com/v/apY74
خصائص امام حسین | جلسه چهارم | حجت الاسلام دکتر کاکایی
https://www.aparat.com/v/lnUGQ
خصائص امام حسین | جلسه پنجم | حجت الاسلام دکتر کاکایی
https://www.aparat.com/v/3cFzY
خصائص امام حسین | جلسه ششم | حجت الاسلام دکتر کاکایی
https://www.aparat.com/v/6aIki
خصائص امام حسین | جلسه هفتم | حجت الاسلام دکتر کاکایی
https://www.aparat.com/v/DYsh5
خصائص امام حسین | جلسه هشتم | حجت الاسلام دکتر کاکایی
https://www.aparat.com/v/0EfGv
خصائص امام حسین | جلسه نهم | حجت الاسلام دکتر کاکایی
https://www.aparat.com/v/FDA10
خصائص امام حسین | جلسه دهم | حجت الاسلام دکتر کاکایی
https://www.aparat.com/v/la2cF
باز مولایم سرافرازم نمود
مرحمت فرموده اعزازم نمود
حج امسالم نشد ممکن ولی
خود ندا آن شاهِ طنازم نمود
روضهخوانِ مجلسِ ذکرِ خودش
با عزاداران همآوازم نمود
من یکی جاهل ز سرّش بیخبر
با «نجابت» محرم رازم نمود
«کلْمهٔ طیبه» تعلیمم بداد
هم به اشک و گریه دمسازم نمود
چون که دَه سالم برفت منبر ز دست
لطف کرد و منبری بازم نمود
در محرّم جای دَه از ذیالحجه
دَه شبی ذاکر ز آغازم نمود
چون نجابت یا چو شیخ شُشتری
اسوه داد و نغمهپردازم نمود
قصهها از کربلا آموختم
راویِ عشقش به شیرازم نمود
هم به میدان عزا و ماتمش
نوحهخوان و در تکوتازم نمود
گَه برای قاسم و اکبر گَهی
بهر آن عباسِ جانبازم نمود
من بُدم بیبال و بیپر بر زمین
او به بال عشق، شهبازم نمود
در سماءِ روضهٔ رضوان خویش
ره به آزادی و پروازم نمود
قاسما بودم همه غرق نیاز
لطف مولی آمد و نازم نمود
واقعا از منبرهای شما استاد محترم فیض برده و استفاده نمودیم. بنده نیز در منبرهای خود در دهه اول محرم که از طریق فضای مجازی نیز نشر می شد از توضیحات و بیانات شما استفاده نمودم. خیلی برای گوینده و مخاطبان آموزنده و راهگشا بود. خداوند بر توفیقات و طول عمر شما بیفزاید ان شاء الله